مشعل گازی مدل GNG 90/4S از تولیدات شرکت گرم ایران می‌باشد. این مشعل گازی با ظرفیت ویژه‌ای طراحی شده است و برای مصارف مختلفی که نیاز به گرما و حرارت دارند، استفاده می‌شود. از جمله کاربردهای این مشعل می‌توان به تامین گرمایش در صنایع مختلف، سیستم‌های گرمایشی مسکونی و تجاری، و دیگر نیازهای گرمایشی اشاره کرد.
هنگامی که شما به انتخاب یک مشعل از گرم ایران فکر می‌کنید، باید موارد مهمی را در نظر داشته باشید. اولاً، نوع سوخت مورد استفاده برای مشعل بسیار مهم است و باید به دقت انتخاب شود. همچنین، ظرفیت مشعل نیز باید حدود 20٪ بیشتر از ظرفیت دیگ یا محفظه احتراق هیتر در نظر گرفته شود.
اجزای اصلی مشعل گازسوز گرم ایران عبارتند از:
1. **موتور فن دمنده**: این موتور برای تأمین حجم هوای مورد نیاز برای احتراق استفاده می‌شود. الکتروموتوری است که نیروی لازم برای چرخش فن را فراهم می‌کند. انتخاب نوع و توان موتور، بالانس فن، و دیگر ویژگی‌ها بسیار مهم است.
2. **رله کنترل**: رله کنترل وظیفه خاموش کردن مشعل در صورت عدم احتراق را دارد. از یک سنسور سلول کادمیوم برای تشخیص حضور شعله استفاده می‌شود. این سنسور سلول کادمیوم به رله ارتباط داده شده و در صورت عدم حضور شعله، مشعل را خاموش می‌کند.
3. **ترانس جرقه**: ترانس جرقه زن وظیفه ایجاد جرقه الکتریکی برای مشتعل کردن سوخت در محفظه احتراق را دارد. این ترانس با ایجاد قوس الکتریکی بین دو سر الکترودهای جرقه، سوخت را مشتعل می‌کند و سپس از مدار خارج می‌شود.
4. **یون و الکترود جرقه**: این اجزا در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند و با تخلیه بارهای الکتریکی، جرقه ایجاد می‌کنند که سوخت را مشتعل می‌کند. آن‌ها دارای پوشش سرامیکی یا چینی هستند تا در زمان انتقال انرژی، با بدنه مشعل تماس نکنند.
5. **شیر برقی گاز**: این شیر در مسیر عبور سوخت به محفظه احتراق قرار می‌گیرد و وظیفه جلوگیری از نشت سوخت به داخل اتاق احتراق را دارد. زمانی که برق به سیم پیچ (کویل) آن می‌رسد، سوزن بالا می‌رود و مجرای عبور سوخت باز می‌شود.
6. **پرشر هوا و پرشر گاز**: این اجزا وظیفه تایید فشار هوا و گاز مورد نیاز برای مشتعل شدن مشعل را دارند. در صورت کمبود فشار هوا یا گاز، شیر برقی گاز باز نخواهد شد تا از ناقص سوختن گاز جلوگیری شود.
تنظیم سوخت و هوای مشعل گازی یکی از مهم‌ترین عوامل در عملکرد بهینه این دستگاه‌ها است. در ادامه توضیح داده می‌شود چگونه این تنظیم انجام می‌شود:
1. **نسبت سوخت و هوا**: برای داشتن احتراق کامل، نسبت دقیق بین سوخت (گاز طبیعی) و هوا بسیار مهم است. این نسبت باید به دقت تنظیم شود تا هیچ گونه افت فشار گاز و یا نقص احتراقی ایجاد نشود. در مشعل‌های کوچک، تنظیم هوا معمولاً از طریق دمپر دستی انجام می‌شود. اما در مشعل‌های بزرگتر و پیشرفته‌تر، از دمپر اتوماتیک برای کنترل نسبت سوخت و هوا استفاده می‌شود.
2. **کنترل اتوماتیک**: مشعل‌های مدرن اغلب با یک سیستم کنترل هوش مصنوعی (PLC) تجهیز شده‌اند. این سیستم‌ها به صورت اتوماتیک تغییرات در شرایط محیطی مثل دما و رطوبت هوا را تشخیص می‌دهند و نسبت سوخت و هوا را به طور پویا تنظیم می‌کنند. این اتوماسیون باعث بهبود کارایی و کاهش مصرف سوخت می‌شود.
3. **مدیریت ارتفاع**: اگر مشعل در ارتفاع‌های بالا نصب شود، فشار هوا کاهش می‌یابد. برای اینکه احتراق بهینه انجام شود، می‌بایست نسبت سوخت و هوا متناسب با ارتفاع تنظیم شود. هر 300 متر افزایش ارتفاع از سطح در یا همچنین کاهش غلظت هوا، می‌تواند به حدود 4% کاهش در راندمان احتراق منجر شود.
4. **ارزش حرارتی گاز**: ارزش حرارتی هر متر مکعب گاز طبیعی حدود K.cal 9200 است. این ارزش حرارتی بسیار مهم است زیرا برای محاسبه نیاز به گرما و توان مشعل از آن استفاده می‌شود.
5. **تغییر قطعات**: در مشعل‌های گازی گرم ایران، امکان تعویض و تغییر قطعات اصلی و تنظیمات بر اساس نیاز و شرایط خاص مشتری وجود دارد. این امکان به ارتقاء و بهینه‌سازی عملکرد مشعل کمک می‌کند.
به طور کلی، تنظیم سوخت و هوای مشعل از اهمیت بسیاری برخوردار است و می‌تواند به بهبود عملکرد و کارایی گرمایشی مشعل کمک کند.
